‘All my bloody career I’ve been a sideman, and lots of people only are aware of me as such…..not that I’m complaining, it’s paid the bills and helped me raise my family.’ Het zijn de woorden van de nu 72-jarige singer-songwriter, pianist, organist, accordeonist en gitarist Geraint Watkins uit Wales. Hij heeft in zijn lange muzikale carrière inderdaad op de concertpodia gestaan als pianist of organist naast grootheden als Van Morrison, Nick Lowe, Paul McCartney, Mark Knopfler, Dave Edmunds en ‘Bill Wyman’s Rhythm Kings’.

Dat hijzelf ook een reeks soloplaten heeft uitgebracht is veel minder bekend alhoewel we op onze ‘Rootstime’-recensiepagina’s in de voorbije 10 jaar toch enkele van zijn albums in de spotlights hebben geplaatst. Al vanaf 1970 gaf hij telkens weer het beste van zichzelf als toetsenist voor de hierbovenvermelde Britse pop- en rocksterren, maar sinds 1997 ging hij ook soloalbums uitbrengen met “Watkins - Bold As Love” in 1997, “Dial ‘W’ For Watkins” in 2004, “In A Bad Mood” in 2008, de twee EP’s “Moustique 1” en “Moustique 2” in 2014 en zijn schitterende laatste soloplaat “Rush Of Blood” uit 2019.

Op die albums frequenteerde hij diverse muziekgenres zoals rockabilly, boogie-woogie, blues, rock, cajun, R&B en country waarmee hij zijn veelzijdigheid als muzikant telkens weer opnieuw illustreerde. Nu is er een dubbelalbum van Geraint Watkins op de markt verschenen onder de titel “Aide-Mémoire” wat we kunnen vertalen als ‘geheugensteuntje’. Daarop brengt hij een verzameling van 41 nummers uit zijn rijke muzikale loopbaan als oprichter van de bluesrockgroep ‘The Dominators’ met Andy Fairweather Low op drums, gitaar en als producer van het in 1977 uitgebrachte album “Geraint Watkins And The Dominators”.

Daarna volgen er zes liedjes uit de drie albums “Life In The Bus Lane” (1988), “Live At The Half Moon” (1984) en “Gateway To The South” (1996) die Geraint Watkins heeft opgenomen met de eveneens door hem opgerichte groep ‘The Balham Alligators’. Alle hierna nog volgende nummers zijn de mooiste liedjes die komen uit zijn soloplaten die hij sinds 1997 heeft opgenomen. Voor de video’s kozen we voor het nummer “Easy To Say ‘Bon Temps Rouler’” dat hij live speelde in de ‘Later With Jools’-BBC-televisieshow (zie 1e video) en op de derde video krijgt u de titeltrack uit zijn laatste album “Rush Of Blood”.

De meeste songs op deze verzamelaar heeft Geraint Watkins zelf geschreven, maar hij heeft ook een aantal soms sterk herwerkte covers op plaat gezet zoals “Man Smart, Woman Smarter” van ‘King Radio’ uit 1936, “You Ain’t Nothing But Fine” van cajun-accordeonist Rockin’ Sydney Simien uit 1991 en “Johnny B. Goode” van Chuck Berry uit 1958. Verder krijgen we ook nog een boogie-woogieversie van het vaak gecoverde “Secret Love” de hit van Doris Day uit 1953 te zien op video nr. 2, “Heroes And Villains” van ‘The Beach Boys’ uit 1967 en “Heart Of The City” van Nick Lowe uit 1976 dat twee jaar later ook gecoverd werd door Dave Edmunds en door Dr. Feelgood in 1991.

Als u om één of andere onverklaarbare reden nog nooit gehoord zou hebben van Geraint Watkins, dan kunnen we het aanschaffen van dit schitterende dubbelalbum “Aide-Mémoire” alleen maar zeer warm aanbevelen. De 41 liedjes op deze twee cd’s zullen u op indrukwekkende wijze kennis laten maken met deze geweldige muzikant en singer-songwriter.

(valsam)